Waterstofdroom Airbus vertraagd

Wat betekent dit voor de toekomst van duurzaam vliegen?

Waterstof vliegtuig illustratie: Airbus

De luchtvaartsector had reikhalzend uitgekeken naar 2035, het jaar waarin Airbus de belofte van een revolutionair waterstofvliegtuig zou inlossen.
Helaas heeft de realiteit de optimistische planning ingehaald. In plaats van een lancering "rond 2035", moeten we nu rekening houden met een vertraging van vijf tot tien jaar voordat dit baanbrekende toestel daadwerkelijk de lucht in kan. Dit bevestigde Airbus afgelopen vrijdag, na publicaties in de Franse pers en internationale persbureaus. Deze aankondiging betekent een behoorlijke tegenvaller voor de ambitieuze plannen om de luchtvaart duurzamer te maken. Waterstofvliegtuigen werden gezien als een sleuteltechnologie om de sector te bevrijden van haar afhankelijkheid van fossiele brandstoffen en de uitstoot van schadelijke broeikasgassen drastisch te verminderen. 

Kosten

De exacte redenen voor het uitstel zijn niet direct gespecificeerd. Echter, de complexiteit van het ontwikkelen van een volledig nieuw type vliegtuig en de bijbehorende infrastructuur mag niet worden onderschat. Het gaat niet alleen om het ontwerpen en bouwen van het vliegtuig zelf, maar ook om het creëren van een compleet ecosysteem voor de productie, distributie en opslag van waterstof op luchthavens wereldwijd. Daarbij is de productie van waterstof op grote schaal, als nodig is voor de luchtvaart niet mogelijk, hebben economen voorgerekend. Het is voor een luchtvaartmaatschappij niet aantrekkelijk wanneer een dergelijk kostbaar toestel wordt aangeschaft en vervolgens slechts enkele vliegvelden over de hele wereld de benodigde brandstof kunnen leveren.

Van uitstel komt …

In luchtvaartkringen worden vaker beloftes gedaan met een tijdsspanne van ‘5 tot 10 jaar’. Deze begrippen zijn dusdanig ruim opgesteld dat in de praktijk is gebleken dat doestellingen die binnen deze tijd worden voorspeld niet worden gehaald. Het biedt de fabrikant of het vliegveld die met een dergelijke claim komt vaak uitstel van noodzakelijke aanpassingen, die geld kosten. De 'belofte' dat het bewuste waterstofvliegtuig in 2045 werkelijk vliegt is geen harde belofte.

Dan maar SAF?

De vertraging roept vragen op over de haalbaarheid van de klimaatdoelstellingen voor de luchtvaartsector en de noodzaak om te investeren in alternatieve duurzame oplossingen, zoals Sustainable Aviation Fuels (SAF) en efficiëntere vliegtuigontwerpen. Helaas heeft ook Shell de bouw van een fabriek hiervoor bedoeld stilgelegd uit commerciële overwegingen. Daarnaast is voorlopig de doelstelling om de traditionele vliegtuigen 2% SAF te laten bijmengen. Dus is 98% nog fossiele brandstof.
Hoewel het waterstofvliegtuig door velen als een veelbelovende technologie wordt beschouwd, toont deze vertraging aan dat het niet realistisch is om de uitstoot van de vliegtuigen terug te dringen door zich uitsluitend te richten op technische ontwikkelingen. Aangezien ook Nederland een doelstelling (2030) heeft te halen om verdere opwarming van de aarde te voorkomen, zou het terugdringen van het aantal vliegbewegingen én het terugdringen van het aantal grote toestellen de enige optie om vanuit de luchtvaartsector bij te dragen aan vermindering van de broeikasgassen uitstoot.

Bron: Global Space News