Vliegtuigklagers zijn vaak maar een jaar actief, de DCMR wil weten waarom
Mensen die klagen over vliegtuigoverlast, doen dat vaak een jaar lang om daarna af te haken. Het gaat om maar liefst tweederde van de melders die contact opnemen met de DCMR, blijkt uit het jaarverslag over 2020. De Milieudienst Rijnmond gaat daarom onderzoek doen naar de beweegredenen van klagers.
Waarom melden mensen vliegtuigoverlast? Met welk doel? En wat wil men ermee bereiken? De DCMR hoopt er een antwoord op te vinden. ,,In de afgelopen vijf jaar was 67 procent van de klagers slechts één jaar actief. De vraag is waarom je ze daarna niet meer terug ziet”, zegt Rob Algra, coördinator bureau Geluid en Veiligheid bij de DCMR. ,,Daar willen we graag meer inzicht in hebben.”
Dat lijkt Hans van der Vlist, voorzitter van overlegplatform CRO voor de Rotterdamse luchthaven, een uitstekend idee. ,,Zijn mensen hun vertrouwen verloren of is er iets anders aan de hand? Een belevingsonderzoek lijkt me heel nuttig”, zegt hij. Hij ziet een concreet voorstel en bijbehorende kostenberekening dan ook graag tegemoet. ,,Zo’n onderzoek kan al dan niet samen met de luchthaven worden gedaan, want zij hebben er ook baat bij.”
Halvering aantal klachten
In 2020 werd overigens veel minder geklaagd over vliegverkeer in Rotterdam en omgeving dan in het jaar ervoor. Omdat vanwege covid het aantal vluchten flink terugliep, halveerde het totale aantal meldingen naar ruim 30.000.
Het zijn ook veel meer klachten dan in voorgaande jaren
Opvallend is wel dat na de stille maanden april, mei en juni het aantal klachten explodeerde, terwijl er nog steeds veel minder werd gevlogen dan in 2019. ,,Het zijn ook veel meer klachten dan in voorgaande jaren”, constateert Algra. Hij kan er wel een aantal redenen voor bedenken: na de rustige lockdown kwam de herrie harder aan, minder wegverkeer zorgde voor minder camouflage van het geluid, mensen waren meer thuis en melders twijfelen aan net nut van burgerluchtvaart tijdens een pandemie.
Bron: AD, 18 juni 2021
Noot van de redactie:
De Vereniging heeft uiteraard informatie over de reden waarom de mensen geluidsoverlast minder melden. In tegensstelling tot de luchthaven, luistert de BTV wél naar wat de bewoners zeggen.
- Melders van overlast worden ten eerste weggezet als ‘klagers’.
- Er wordt niets structureels gedaan om de hinder te beperken, in het beste geval is ‘hinderbeperking’ het aanpassen van delen van de route, zodat andere mensen worden gedupeerd.
- Ondanks jarenlange toezeggingen dat vliegtuigen ‘stiller’ zouden worden, is het effect tot nu toe méér bewegingen en méér overlast (geluid, vervuiling).
De klachtenexplosie na de stille periode (de lockdown) ontstond doordat mensen hebben ervaren hoe de kwaliteit van het leven normaal hoort te zijn. De terugval naar een situatie van stank, herrie en vuil wordt dan nog minder geaccepteerd.
De toekomst
De BTV-pleit mede hierom voor een forste reductie van het aantal vluchten. Door de voor de regio economisch oninteressante budgetvluchten te schrappen, laat de luchthaven zien zijn maatschappelijke rol serieus te nemen. Nog beter zou zijn om de planologische 'onmogelijke' ligging van de luchthaven opnieuw te toetsen aan eisen die worden gesteld als op deze locatie nu een vliegeld gebouwd zou worden.
Naar de eisen van de 21e eeuw zou het beter zijn de luchthaven te sluiten en er een park aan te leggen, gecombineerd met woningbouw. De BTV ziet geen bezwaar tegen behoud van de 'politie- en traumahelikopter' als enige luchtvaart. Zie ook www.rotterdamcentralpark.nl